- Bu gelenler Vabre ailesi. Hasta koyun suratlı şu uzun boylu adam Auguste: Apartman sahibinin büyük oğlu, otuz üç yaşında, sürekli başı ağrıdığı için okuyamamış ve hâlâ bekâr; şimdi ticaretle uğraşıyor… Sarı saçlı, kırçıl sakallı kısa olanı da Theophile: Yirmi üç yaşında, öfke ve öksürük nöbetleri bitmeyen bu adam, bir düzine iş denedikten sonra, yanındaki adı Valerie olan kadınla evlendi.
- Karısını daha önce gördüm, dedi Octave. Alttaki tuhafiyecinin kızı, değil mi? Şu tül adamı nasıl yanıltıyor; bana güzel görünmüştü. Ama kurşun beyazı bu yüzle çok tuhaf görünüyor.
- İşte benim tipim olmayan zayıf bir kadın daha. Ama iri güzel gözleri bazı adamlar için yeterli olabiliyor.
Madam Josserand yerinden kalkıp Valerie'yi karşıladı:
- Nasıl? Mösyö Vabre yok mu? Bay ve Bayan Duveyrier de mi gelmediler? Ah! Söz vermişlerdi ama…
Genç kadın kayınbabasının özrünü iletti; yaşlı adam pek insan içine çıkmıyor, geceleri evde çalışmayı yeğliyordu. Görümce ve eniştesine gelince, onlar geri çeviremeyecekleri resmi bir suareye davet edildikleri için gelemiyor, özürlerini gönderiyorlardı. Madam Josserand bozuldu. Kendisi bu gösteriş meraklısı Duveyrierlerin cumartesi çağrılarını hiç kaçırmazken, onlar bir salı dördüncü kata çıksalar ne olurdu yani? Herhalde buradaki çay kendi orkestralı konserleri yanında sönük kalıyordu. Ama sabret Madam Josserand! İki kızı evlenip damatların aileleriyle salonu doldurduktan sonra sen de korodan şarkılar söyleteceksin.
- Hazırlan, diye fısıldadı kızı Berthe'e.
Salonda otuz küsur kişi oldukça sıkışık yerlerini aldılar. Valerie Madam Juzeur'ün yanına otururken, Bachelard ve Guelin yüksek sesle Theophile Vabre hakkında hoş olmayan yorumlar yapıyorlardı. Bir köşeye çekilen Madam Josserand en son dedikoduları dinliyordu: Komşulardan Bonnaud yeni damadının eski bir sirk palyaçosu olduğunu ve on yıldır cambaz bir kadının parasını yediğini keşfetmişti.
- Susun! susun! diye fısıldaşmalar oldu.
Berthe piyanoyu açarken Madam Josserand açıklama yapıyordu:
- Ah! Kızım yalnızca bir parça çalacak. Mösyö Mouret, eminim müziği seversiniz, yakına gelin. Kızım amatör ama sanki yüreğiyle çalıyor.
- Hımm.. yine sonat numarası, diye mırıldandı Trublot.
Octave ayağa kalkıp piyanonun yanında dikilmek zorunda kaldı. Madam Josserand'ın iltifatlarına bakılırsa sanki Berthe yalnızca onun için çalıyordu.
- Oise Kıyıları… Eminim beğenirsiniz. Başla kızım; rahat ol, beyefendi hoşgörülü olacaktır.
Genç kız parçaya başladı. Annesi hata arayan bir çavuş gibi gözlerini ondan ayırmıyordu. Onun endişesi on beş yıllık piyanonun Duveyrierlerin kuyruklu piyanosu yanında kötü ses verme tehlikesiydi.
Onuncu usulden sonra Octave yüzüne romantik bir hava verip gerisini dinlemedi. Göz ucuyla konukları izliyordu. Baygın dinleyen kadınlar, günün yorgunluğu yüzlerinden okunan erkekler… Ağızları yarı açık anneler kızlarını evlendirme düşleri kuruyordu. Bu düş, bu çılgın damat arayışı salondaki kentsoylu kadınlarının en büyük savaşıydı. Kızlar, dik durmayı unutup koltuklarında uyukluyorlardı. Genç kızları bırakan Octave Valerie'yle ilgilendi: Sarı ipekli giysisi içindeki kadın çirkin sayılırdı ama Octave gözlerini ondan ayıramıyordu. Bakışları bulanık olan kadının yüzünde müziğin de etkisiyle hasta bir gülümseme yayılmıştı.
«   01   ...    15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35   ...    58   »