Kadın yanıt vermedi. Müzikten sıkılan genç adam uzaktan Trublot'ya baktığında onun gözleriyle işaret ettiği yere başını çevirdi. Pencere önünde Berthe Auguste'le flörtünü sürdürüyordu. Şimdi yalnız kalmışlardı. Çünkü ön tarafta Hortense dalgın bir tavırla perde düğümüyle oynuyordu. Artık kimse onlarla ilgilenmiyordu.
Piyanoda Clotilde boynunu uzatarak şövalyeye ant içiyordu:
Ah! Bugün kanımın son damlasına kadar sizinleyim!
Kent yöneticileri coşkuyla şarkılarına girdiler. Campardon ağzını yuvarlatıp savaş buyrukları veriyordu. Sonra rahiplerin şarkısı başladı. Trublot alçak notalara erişebilmek için karnını zorluyordu.
Octave onu dinlerken ayırdığı gözlerini yine pencereye çevirdiğinde irkildi. Hortense, şarkının etkisiyle kendinden geçmiş gibi amaçsız bir biçimde perdenin düğümünü çözmüştü. Büyük kırmızı perde şimdi Auguste ve Berthe'i gizlemekteydi. Octave orada ne yaptıklarını merak eder oldu. Koro “Kutsal hançerler, yeminimizi kutsayın…” diye gürlerken perdenin arkasında hiç devinim belirtisi yoktu. Şimdi şövalye de koroya katılmış finale doğru “Ölüm! ölüm!” diye yaklaşıyorlardı. Dar salonda bu müzik mumları titretiyor, çağrılıların yüzünü sarartıyor, kulaklarını sızlatıyordu. Clotilde öfkeli gibi piyanoyu dövüyordu. Sonra koro sustu ve piyano yalnız başına çalmaya koyuldu.
Bu tatlı müziği konuklar soluklarını tutarak dinlemekteydi. Birden bir çığlık işitildi:
- Ama canımı acıtıyorsunuz!
Tüm başlar yeniden pencereye çevrildi. Madam Dambreville kalkıp perdeyi araladı. Auguste ve Berthe yüzleri kıpkırmızı ortaya çıktılar. Madam Josserand sevecenlikle kızına yaklaştı:
- Neyin var, bir tanem?
- Hiç, anne. Hava alıyordum, Mösyö Auguste koluma çarptı…
Yüzü daha da kızarmıştı. Salondakiler dudaklarını ısırıp ayıplar gibi birbirlerine baktılar. Bir aydır kardeşini Berthe'den uzaklaştırmaya çalışan Madam Duveyrier, korosunun yarıda kesilmiş olmasının da etkisiyle, sapsarı kesildi. İlk şaşkınlıktan sonra konuklar onu alkışlamaya başladılar. İltifatlar birbirini izliyordu. Ne kadar güzel söylemişlerdi! Koroyu çok güzel yönetmişti. Ama kadın, bu iltifatların gerisinde salonu dolaşan fısıltıları dinliyordu: genç kızın namusu ciddi biçimde yaralanmıştı, bunu ancak evlilik kurtarabilirdi.
- Nasıl paketlediler ama? dedi Trublot Octave'a. Aptal adam, biz böğürürken kızı sıkıştıracağı yerde, zamanını iyi ayarlayamadı. Azizim, salonda şarkı sırasında bayanlara çimdik atarsanız kimse ilgilenmez.
Berthe şimdi yatışmış gülümsüyor, Hortense ayıplar gibi Auguste'e bakıyordu. İkisi de annelerinin erkeği aşağılayan derslerinden kazançlı çıkmışlardı. Konuklar yine salona dağıldılar. Kızının olayından kalbi sızlayan Mösyö Josserand karısına yaklaştı. Kadın Madam Dambreville'e oğulları Leon'la ilgilendiği için teşekkür ediyordu. Adam onun kızları konusundaki düşüncelerini dinleyince daha da üzüldü. Kadın Madam Juzeur'ün kulağına eğilmiş ama yanındaki Valerie ve Clotilde için konuşuyordu:
- Daha bugün dayılarından haber aldım. Berthe'in elli bin frank çeyiz parası hazırmış. Doğrusu fazla sayılmaz ama sağlam para!
Bu yalan onu o kadar rahatsız etti ki karısının omzuna hafifçe dokunmak zorunda kaldı. Kadın kararlı bakışlarını ona dikip gözlerini eğmek zorunda bıraktı. Sonra Madam Duveyrier'ye dönüp babasının sağlığını sordu. Clotilde artık karşı çıkmayı bırakmıştı. Neşeli bir sesle:
«   01   ...    36   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56   ...    58   »