Sabahtan beri süren baş ağrısı nedeniyle sol gözü tümüyle kapanmış olan Auguste dairenin kapısını açtı. Valerie Berthe'in giysisini son bir kez buruşturarak ona sarılıp veda ederken yavaş sesle şöyle diyordu:
- Ah! Güzelim, inşallah sizin şansınız benden daha iyi olur!
( 9 )
İki gün sonra, saat yediye doğru Octave akşam yemeği için Campardonlara uğradığında Rose'u yalnız buldu. Kadın beyaz dantelli bir giysi giymişti.
- Birini mi bekliyordunuz? diye sordu genç adam.
- Oh, hayır, dedi kadın biraz sıkılarak, Achille gelir gelmez masaya otururuz.
Mimar artık yemeğe hep geç kalıyor, her zaman telaşlı gelip bir iş bahanesiyle akşam yine çıkıyordu. Bu durumlarda Octave hep saat on bire kadar kadına arkadaşlık ediyordu; çünkü mimarın bu görev için kendisiyle ilgilendiğini anlamıştı. Kadın eşi için endişe ediyordu; onu her zaman özgür bırakmıştı ama bu gece yarısı eve dönüşler onu hep meraklandırıyordu. Kadın bir ara Octave'a sordu:
- Onu bir süredir üzgün bulmuyor musunuz?
Genç adam buna dikkat etmemişti.
- Belki biraz dalgın görünüyor. Saint-Roch onarımı onu yoruyor olmalı.
Kadın başını iki yana salladı ama üstelemedi. Sonra Octave'ın yaşantısıyla ilgilendi, bir anne veya kız kardeş gibi mağazada günün nasıl geçtiğini sordu. Dokuz aydır onların evinde yemek yiyen genç adamı evin bir çocuğu gibi görüyordu.
Sonunda mimar geldi. Eşini abartılı bir biçimde kucakladı:
- İyi akşamlar hayatım, iyi akşamlar balım. Yine sersemin biri beni bir saat kaldırımda lafa tuttu!
Octave uzakta duruyordu ama yavaş sesle konuştuklarını duydu:
- O gelmeyecek mi?
- Hayır; ama bunun için canını sıkma.
- Ama bana geleceğine ant içmiştin!
- Pekâlâ, gelecek! Şimdi mutlu musun? Bunu senin için yapıyorum.
Masaya geçildi. Yemek sırasında Angele'in iki haftadır başladığı İngilizce kurslarından söz edildi. Campardon bir genç kız için İngilizcenin önemli olduğunu savunuyordu. Lisa daha önce Londra'dan gelen bir oyuncunun yanında çalışmış olduğundan, gelen yemeklerin İngilizce adını soruyorlardı. Onlar “beefsteak” sözcüğünü tartışırken aşçı Victoire eti ocağın üstünde unutup yakınca, biftekleri geri göndermek zorunda kaldılar.
Tatlı sırasında kapı zili çalınca Madam Campardon birden titredi. Lisa gelip haber verdi:
- Madamın kuzini geldiler.
Gerçekten de gelen Gasparine'di. Zayıf yüzü ve siyah yün giysisiyle yoksul mağaza tezgâhtarı görünümündeydi. Rose ayağa kalktı, heyecandan gözleri yaşarmıştı.
- Ah! Kardeşim, ne iyi ettin. Her şeyi unutalım, olur mu?
«   01   ...    13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33   ...    64   »