Birden bir ses duyuldu:
- Dikkat, beyefendi sıcak suya geliyor!
Hemen pencereler kapandı, kapılar çarpıldı ve bir ölü sessizliği oldu. Berthe hâlâ kımıldamaya korkuyordu. Sonunda inmeye karar verirken Rachel'in mutfakta kendisini beklemekte olabileceğini düşündü ve yeniden telaşlandı. Evine girmektense kaçıp uzaklara gitmek istiyordu. Kendi mutfağına geldiğinde kapıyı araladı, hizmetçiyi görmeyince rahatladı. Bir çocuk gibi sevinçle yatak odasına koştu. Ama içerde Rachel bozulmamış yatağın önünde dikiliyordu. Hizmetçi tek kelime söylemeden bir yatağa, bir de hanımına baktı. Berthe telaşa kapılıp kız kardeşinin rahatsızlığını bahane etmeye çalıştı. Ama kekeliyor, yalanının ne kadar zayıf olduğunu görüyordu. Her şeyin bittiğini anlayarak bir sandalyeye çöküp ağlamaya başladı.
Bu ağlama bir dakika kadar sürdü. Rachel sırtını dönmüş yastıkları düzeltir gibi yapıyor, her şeyi bilen fakat ağzı sıkı hizmetçi rolünü oynuyordu. Bu sessizliğe katlanamayan Berthe daha da yüksek sesle ağlamaya başlayınca hizmetçi dönüp saygılı bir sesle ona:
- Hanımefendi kendini bu kadar üzmesin, dedi. Beyefendi iyi adam değil.
Berthe ağlamayı kesti. Herhalde bu kızı parayla susturabilirdi. Hemen orada Rachel'e yirmi frank verdi. Hizmetçinin ona küçümser bakışı altında daha da ezildi. Peşinden mutfağa gidip ona bir de giysi armağan etti.
O sırada Octave da telaşlanmıştı. Pichon'ların dairesinden çıkarken Kapıcı Gourd'u yine dünkü gibi, aynı yerde gözetlerken buldu. Kapıcı sessiz adımlarla aşağı inerken peşinden izledi. Adam üçüncü katta durup cebinden bir anahtar çıkardı; soylu beyefendinin dairesine giriyordu. Octave, kapıcının her zaman temiz tuttuğu bu dairenin darmadağınık olduğunu gördü. Herhalde soylu bey dün gece çok çalışmış olmalıydı. Dağınık yataktaki çarşaflar parçalanmıştı, masanın üstünde şarap şişeleri ve tabaklarda istakoz artıkları duruyordu. Yatağın kenarında iki kirli leğen görünüyordu. Gourd hemen daireyi temizlemeye girişti.
Octave dünkü hesabı ödemek için hemen Madeleine Geçidi'ndeki şapkacı dükkânına koştu. Dönerken içindeki kuşkuyu atamamıştı. Kapıcıyı konuşturmayı düşündü. Kapıcı dairesinin önünde koltuğuna uzanmış olan Madam Gourd sabah havası alıyordu. Kapının yanında Perou Ana adındaki temizlikçi kadın ürkek bir tavırla bekliyordu.
- Bana mektup var mı? diye sordu Octave.
O sırada Mösyö Gourd üçüncü kattaki dairede işini bitirmiş iniyordu. Bu soylu beyefendinin ev temizliği ona gurur veriyordu. Beyefendi, leğenleri başka ellere teslim etmemesi koşuluyla, ona iyi para veriyordu.
- Hayır, bayım, dedi Gourd. Size bir şey yok.
Kapıcı Perou Ana'yı fark etmişti ama görmezlikten geliyordu. Dün koridora bir kova su sıçrattığı için onu kovmuştu. Yaşlı kadın şimdi parasını istemeye gelmişti ama korkusundan duvar dibinden ayrılamıyordu.
Octave kapıcının karısıyla sohbet etmeye dalınca, adam yaşlı kadına sertçe döndü:
- Demek para istemeye geldiniz? Kaç para verilecekti size?
Madam Gourd kocasının sözünü kesti:
- Hayatım, işte yine hizmetçi o pis hayvanıyla geliyor.
«   01   02   03   04   05   06   07   08   09   10   11   12   13   ...    66   »