KONSTANTIN. - Bir Paleolog kaçmaz.
GIOVANNI. - Öyleyse Paleolog'a yakışacak bir son, imparatora layık bir ölüm beğen, şimdi henüz elindeyken. Boruları çaldır ve bir avuç askerinle koca pagan ordusuna bir çıkış yap. Senin yıkılışın gelmiş geçmiş bütün Bizans imparatorlarının yaşamından daha onurlu olur. O zaman Bizans'ın yıkıntıları bir kahramanın anıt mezarı olacak ve bin yıl sonra da adını bütün dünya dindar bir ürperişle anacaktır. Fakat Mehmet'in elçilerini kente sokma, çünkü onların adımlarının Bizans sokaklarında gümleyişi tahtının altüst olmasına yeter. Satacaklar seni, efendim, üzerine pazarlık bile yaptılar. Kirli eller başından tacını çalıp seni aldatarak kılıcını alacak ve sonra ayaktakımının alaycı kahkahaları arasında gururlu paganın ayaklarının altına fırlatacaklar seni! Büyük efendim, senin sonun da kendi köpeklerinin paraladığı aslan avcısının onursuz sonu gibi olacak.
KONSTANTIN. - Yetişir, şövalye! Seni karşımda bir düşman olarak görmemek için uğruma döktüğün kanı aklıma getirmek zorunda kalıyorum. Bilmiş ol ki, kutsal tacı başıma koyan Tanrı acayip ve gizemli bir bağla beni ulusuma bağlamıştır. Ben ve halkım biriz. Halkımı aşağılayan beni gücendirir.
GIOVANNI. - Zavallı imparatorum, işte sana söyleyeceğim: Gerçek bir erkek ve temiz bir kadın devletini kurtaracak bile olsa, Bizans yine de yok olmuştur. Sen ulusunu tanımıyorsun!
KONSTANTIN. - Kes sesini, barbar! Eğer senin dediğin gibi olmuş olsa Bizans'ta en büyük suçlu ben olurum. Çünkü yönettiği ulusu tanımayan hükümdardan daha alçak insan bulunur mu?
GIOVANNI. - Yalvarırım, efendim, beni dinle! İmparator uğrunda yalnızca savaşmasını bildiğim ve onunla konuşmasını bilmediğim için kusuruma bakma!
KONSTANTIN. - Yetişir, şövalye! Bana bağlılıktan usandınsa, ne yapayım, atla bir gemiye! Ben burada kalıyorum. Ücretli askerler başbuğunun anlayamadığını ben duyuyorum, kılıçların ve gürzlerin vereceği hesaptan daha yüksek bir gerçek var. Tanrı'nın izniyle kurulmuş olan bu imparatorluk boş bir san değildir ve ben yaşamımda Yaratan'ın mucize iyiliklerini çok kez duymuşumdur. Onun yakınlığı bana şu anda da tanrısal bir ürkü veriyor. Tacım ve tahtım onun elinde. Ulusumun iyiliğini düşünerek ve onun buyruğuna uyarak Mehmet'in elçilerini kabul edeceğim. Bu işte son sözüm!
GIOVANNI, umutsuzluk içinde boyun eğer. - İmparator sensin, ferman senindir. Bana gelince; sen istemesen de ben sana bağlı kalacağım. O yıkım günü geldiğinde beni yine yanında bulacaksın.

Öncekiler, sonra birbiri ardından acele acele SPIRIDION, LASKARIS, LIZANDER, KRATES, daha sonra PATRİK, DEMETER ve en sonunda ANNA, ZOE, nedimler, nedimeler gelirler.
SPIRIDION, telaşla. - Göreneğe saygı göstermeksizin kutsal katına girmeye cesaret ettiğim için şanlı imparatordan özürler dileyerek…
LASKARIS. - HaÅŸmetli, yenilmez imparator!
LIZANDER. - Sevinçli haber kenti bir ilkyaz fırtınası gibi dolaşıyor… halk şenlik yapıyor!
KRATES. - Asi paganlar barış için yalvarıyorlar! Selam büyük kurtarıcıya
LIZANDER. - Anlaşılan sultanın ordusunu veba kırıp geçiriyor…
«   01   ...    14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   ...    54   »