Ana Sayfa » Yolculamak » Bizans : 45


BİZANS

FERENC HERCZEG

DÜNYA KLASİKLERİ DİZİSİ: 49


OLGA, altın kapıdan girer, yavaşça arkaya doğru seslenir. - Leonidas!
LEONIDAS, arkasından gelir. - Buyruk ver kuluna, soylu porfirogeneta. Işık getireyim mi?
OLGA. - Alaca karanlıktan hoşlanırım… Şimdi yüzümün nasıl alevlendiğini görmüyorsun ama sesimi duyuyorsun.
LEONIDAS. - En haşmetli müziği güzel ayaklarına eğilirken duyarım, soylu kadınım.
OLGA. - Soyluluğun önünde o kadar eğilirsen sonra kadını göremezsin.
LEONIDAS. - Dudaklarım urbanın eteklerine tapınarak dokunabilmek özlemiyle yanıyor.
OLGA. - Ondan dudaklarım bir şey kazanmaz ki, yalnızca eteğimi kıskanır.
LEONIDAS, kucaklar. - Demek dudaklarını, öyle mi?
OLGA, yapmacık bir öfkeyle. - Çekil, saygısız! Başınla oynuyorsun!
LEONIDAS - Bir öpücüğün için ölmek… bundan güzel ölüm mü olur? (Zorla öper.)
OLGA, gülerek. - Ne oldu sana, soğuk Leonidas? Bakıyorum, sen o barbar Mehmet'ten daha sabırsız bir kuşatıcısın!
LEONIDAS. - Cansız bir kent yerine senin parıltılı güzelliğin için savaşsa, Mehmet de sabırsızlıktan çılgına döner.
OLGA. - Her şeyi ateş ve alev saran bir yerde ne diye ben de yanmayayım? Her şeyin yok olduğu yerde ne diye ahlak da ortadan kalkmasın? (Kollarını Leonidas'ın boynuna dolar.) Seni çoktandır seviyorum, Leonidas! (Uzun bir öpüşme.)
VI. SAHNE
Öncekiler, SPIRIDION, sonra ellerinde mumlarla saray korumanları.
SPIRIDION, arkadan girer. Kucaklaşan çift gözüne ilişir. - Bak hele! Dünya yerinden oynuyor, Bizans'ta ise hâlâ öpüşüyorlar!
(Saray korumanları girer, salondaki mumları yakıp çıkarlar.)
SPIRIDION, büyük bir korku içinde Olga'ya yaklaşır. - Ah, soylu Büyük Prenses hazretleriymiş! Ben dilsiz ve sağırım!
LEONIDAS. - İnanıyorum. Zaten inanmasam seni o duruma getirirdim.
SPIRIDION. - Bağışlayın, Haşmetli İmparatoriçe Hazretlerinin buyruklarıyla buraya gelmeye cesaret ettim… Haşmetli bu mektubu Sultanın katına efendimizin götürmesini buyurdular…
LEONIDAS. - Augusta'nın elçisi olmakla sevinç ve gurur duyarım. (Olga'nın önünde eğilir. Arkadan soldan çıkar.)
(Olga kemerlerin altında durur, Leonidas'ın ardından bakar, sonra salona döner.)
VII. SAHNE
«   01   ...    35   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54   »