XXII. SAHNE
Öncekiler, dört odalık.
Altın kapı açılır. Pembeler giyinmiş dört odalık büyük bir altın sepet içinde, açmış güller getirirler.
IRENE, kendini toplayarak zorlu bir ağırbaşlılıkla. - Ben Irene'yim. Dünya tarihinin kefesine bir avuç gül atar, Bizans'ın yazgısını değiştiririm. Nerede benim sultanım? (Gülleri avuçlayarak kucağına doldurur.)
XXIII. SAHNE
Öncekiler, LEONIDAS.
LEONIDAS, arkadan girer. Yüzü soluk ve çatıktır, bütün tavırlarında bir duygusuzluk vardır.
SPIRIDION. - Leonidas geliyor iÅŸte!
HEPSİ, çevresini alırlar, umut ve heyecanla. - Leonidas!
IRENE. - İmparatoriçenin mektubunu sultana verdin mi?
LEONIDAS. - Hıristiyanlar, ölüme hazır olun!
OLGA. - Ben ölmek istemiyorum… (Bayılır ve tahtın basamağına yığılır.)
SPIRIDION, umutsuzluk içinde. - Acıma yok mu, bağışlama yok mu?
LEONIDAS. - İmparator Konstantin'le imparatoriçeyi getiriyorlar.
IRENE. - İmparatoriçe karşında ya, sersem.
LEONIDAS. - İmparatoriçe ölmüştür ve eğer sen yaşıyorsan imparatoriçe değilsin. Mehmet cenaze alayının yanında gidiyor ve geçtiği yerde, önüne lâl rengi halı serilmiş gibi kan akıyor, alevler başının üstünde kızıl bir sayvan şeklinde yükseliyor; insanlar imparatorun yüzünü görmemek için cenazenin önünde yerlere kapanıyorlar ve ölümü böylece bekliyorlar… Ölünün yüzü o kadar parlak, o kadar korkunç ki, Bizanslı kişi bakmaya korkar… ben gördüm ve yaşamımdan iğrendim… (Duvara yaslanır ve sonuna kadar put gibi kalır.)
(Dışarda kızıl dalgalı alevler gözükür. Uzaktan, derinden yükselen tek sesli ve garip bir ölüm havası duyulur. Alevlerle çalgı sesi perdenin sonuna kadar gittikçe gürleşir.)
THOMAS. - Gecenin karanlıklarından ne korkunç sesler geliyor.
(Thomas, patrik, Notaras, Spiridion ve daha birçoğu meraktan ürpererek pencereye yaklaşırlar.)
IRENE, bitkinliğini göstermemeye çalışarak, zorlama bir pervasızlıkla. - Zafer arabamın önüne koşmak için bir ejder dilemiştim! İşte geliyor,bastığı yerde toprak gümlüyor, soluğu gökleri ateşe bürüyor…Şimdi kendisine eş olarak titreyen bir kadın mı bulsun burada? Hayır. Irene titremez. İsterse yüz bin kişi kurban gitsin, bu kırandan, bu tükenişten yepyeni bir yaşamın güneşi doğacaktır. (Nedimelere.) Çalgı! Çalgı! Fatihi selamlayın!
(Harpalar çalınır.)
«   01   ...    43   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54   »