STYOPKA - Bu iş tamam efendim. İhtiyar az sonra kapımızı çalacak.
GLUMOV - Fakir soframızı şereflendirir misiniz, Madam Manyefa?
MANYEFA - (Yiyeceklere oburca bakar) Yeter. Bir lokma ekmek yeter bana. Maksat nefis körletmek.
GLUMOV - Belki önce biraz dinlenmek istersiniz. Anne, Madam Manyefa'yı odana götür. (Bu dişi peygamberi koltuklar, annesine de aynı şeyi yapmasını işaret eder. Kadın gizlice suratını buruşturarak Manyefa'ya yardım eder)
MANYEFA - Ah, sırtım. Vay, vay, vay! Allah sevdiğine dert verir. (Kapıya doğru giderler) Dünya nimetlerinden yüz çevirin ey kullar.
GLUMOV - Anne, votka şişesini yanınıza alın. Madam Manyefa hayır işlemekten yorgun düşmüş, bitmiş, tükenmiş zavallı. (Madam Glumova öfkesini zor bastırarak, oğluna ters ters bakar. Geri dönüp votka şişesiyle kadehi masanın üstünden hırsla alır. Manyefa'yı dışarıya çıkarırlar. Styopka yiyecekleri bir masanın üstüne yayar. Glumov geri gelir)
GLUMOV - Umarım bunlara para vermedin, Styopka.
STYOPKA - Hiç verir miyim? Kurçayev'in alışveriş ettiği Smirnof'un dükkânından veresiye aldım. Onun hesabına yazdırıverdim.
GLUMOV - (Füme balığından tadarak) İyi. Mamayev'in uşağına kaç para verdin?
STYOPKA - Üç ruble.
GLUMOV - Bütün bunları bir kenara yazmalı. (Günlüğünü alıp masaya oturur) Dur bakayım, Manyefa'ya yirmi beş ruble, Mamayev'in uşağına üç ruble… (Kapı çalınır)
STYOPKA - (Kapıya doğru giderek) Odur.
MADAM G. - (Başını kapıdan uzatarak) Pis karı yatağıma uzandı. Bu yatağı artık kaynar sular paklar.
GLUMOV - Ben çağırıncaya kadar gelme. Yanına git şimdi.
MADAM G. - (Çekilerek) Mendebur! O votkayı doğum günüme saklıyordum.
UŞAK - (Görünerek) Bay Mamayev'i getirdim. Artık ne der bilmem. Güzel bir apartman katı diye övdüm burasını.
GLUMOV - Al sana bir ruble daha.
UŞAK - Sağolun efendim. (Çıkar)
GLUMOV - Styopka, sen mutfaÄŸa git.
STYOPKA - (Giderek) İyi şanslar efendim. (Alçak sesle) Adamı gördüm. Bunağın biri. (Glumov yazı masasına oturarak çalışıyormuş gibi yapar. Mamayev sıcak havadan bunalmış, merdivenleri tırmanmaktan yorulmuş, kısa boylu, şişman bir baydır. Arkasında uşağıyla girer)
MAMAYEV - (Alnındaki terleri silerek) Bu da ne? Bir bekar evi mi?
GLUMOV - (Ona başıyla selam verip çalışmasını sürdürerek) Evet efendim.
MAMAYEV - (Ona aldırmadan) İyi döşenmiş, fena sayılmaz. Ama bir bekar evi. Benim ne işime yarar? (Uşağına) Beni niçin buraya getirdin?
GLUMOV - (Mamayev'e bir sandalye uzatıp tekrar işine dalmış görünerek) Buyurun, oturun.
MAMAYEV - (Ona bakmadan oturur) Teşekkür ederim. Beni buraya getirmenin anlamı ne?
UÅžAK - Affedersiniz efendim.
MAMAYEV - Bir bekar evinin işime yaramayacağını bilmez misin? Bir devlet büyüğüne böyle bir ev yakışır mı? Madam Mamayeva'nın konukları hiç eksik olmaz, bilirsin. Sık sık ziyafetler verir.
UŞAK - Yanılmışım efendim.
MAMAYEV - Salon nerede?
UŞAK - Kusura bakmayın efendim.
MAMAYEV - Efendiler götürsün seni ahmak herif. (Glumov'u ilk kez görüyormuş gibi) Bak, burada oturmuş yazı yazan biri var. Belki kendisini rahatsız ediyoruz da, kibarlığından ses çıkarmıyor… Hep senin kabahatin, koca sersem.
GLUMOV - Lütfen onu suçlamayınız. Bu binada bir daire aradığını işittim, bir de benimkine bakınız dedim. Aile için apartman aradığınızı bilmiyordum.
MAMAYEV - Bu daire kendinizin mi?
«   01   02   03   04   05   06   07   08   09   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   ...    44   »