GLUMOV - Gözlerimin içine bakın. Ne görüyorsunuz? Size bir an acı çektirmektense ölürüm. Size rastlayıncaya kadar utangaç, toy bir delikanlıydım. İçimde kabaran bazı istekler vardı. Ama bunların ne olduğunu sizden öğrendim. Yalnızdım. Yalnızlıktan çıldıracak gibi olurdum, zaman zaman. Düşlerimin kadınını arardım. Ama zavallı, silik bir genç olduğum için kadınlar yüzüme bakmazlardı. Sonra siz çıktınız karşıma. Sizi ilk görüşümü hiç unutmam. O kahverengi kurdeleli güzel pembe elbise vardı sırtınızda. Yüreğim duracak sandım. Genç, güzel ve benden çok yukarlardaydınız. Ama başka sosyetik bayanlar gibi burnunuz havada değildi. Gülüşünüz içimi ısıttı. Sizi sevdiğim zaman öfkelenmediniz. O kendimi unuttuğum gün bile beni kovmadınız evinizden. Beni nasıl mutlu ettiniz! (Hararetle ellerini öper) Beni nasıl mutlu ettiniz!
KLEOPATRA - Ne zaman evleniyorsunuz?
GLUMOV - (Birden yerinden sıçrayarak) Evlenmek mi, şey… ne demek istiyorsunuz?
KLEOPATRA - İşittiğime göre evleniyormuşsunuz.
GLUMOV - (Bir duraklamadan sonra) Size durumu açıklamalıyım, Kleopatra. Zaten bugün söyleyecektim. Korkunç bir çıkmazdayım. Kocanız evlenmemi istiyor. Bu onun düşüncesi. Ama ben düşündükçe tüylerim ürperiyor.
KLEOPATRA - Sizin arzunuz dışında mutluluğunuzu istediğine bakılırsa, kocam sizi fazla seviyor olmalı.
GLUMOV - Sadece para meselesi. Beni fakir görmek istemiyor. Ama duygularımı hiç hesaba katmadan.
KLEOPATRA - Sizin için seçtiği kızdan hoşlanıyor musunuz?
GLUMOV - İğreniyorum. Sizden başka bütün kadınlar iğrençtir benim için.
KLEOPATRA - Demek onu sevmiyorsunuz?
GLUMOV - Nasıl sevebilirim? Ama asıl duygularımı açığa vuramıyorum, tabii. Hanginizi aldatayım, onu mu, yoksa sizi mi?
KLEOPATRA - Belki her ikimizi de.
GLUMOV - Şüphelerinizle bana işkence ediyorsunuz. Dayanamayacağım. Bozacağım bu işi.
KLEOPATRA - Bozacak mısınız? Nasıl?
GLUMOV - Amcam isterse kızsın. Bu kızla evlenemem.
KLEOPATRA - Bunu içtenlikle mi söylüyorsunuz?
GLUMOV - Bugün amcamla konuşacağım.
KLEOPATRA - İyi edersiniz. Aşksız bir evlilik neye benzer?
GLUMOV - Benim için nasıl kötü şeyler düşünebildiniz? Utanmıyor musunuz?
KLEOPATRA - Yanılmışım. Beni utandırdınız.
GLUMOV - (İhtirasla) Ben sizinim, sizin. Bunu biliyorsunuz, Kleopatra. Yalnız ne amcama, ne de başka birine bir kelime bile söylemeyin. Şüpheyi üstünüze çekersiniz. Her şeyi bana bırakın.
KLEOPATRA - Tabii. Tabii.
GLUMOV - Hep benim pısırıklığımdan, Allah kahretsin! Amcanla doğru doğru konuşsana be adam! Evlenmek istemediğini açık açık söylesene. O yürek ne gezer bende? “Düşünelim… ne acelesi var” gibi laflar geveledim ağzımda. Şimdi görüyor musunuz başıma gelenleri? (Kapı çalınır) Kim geldi acaba? Beni görmeye gelen biri olacak Kleopatracığım. Bunca helecan sizi ne kadar sarstı kim bilir? Gidip annemin odasında biraz uzanmak ister misiniz? Misafirleri çabuk başımdan savarım. (Kleopatra'yı içerdeki odaya götürür)
KLEOPATRA - Teşekkür ederim, Yegor. Şimdi kimseyi görecek halde değilim. (Glumov kapıyı açar. Golutvin görünür)
GLUMOV - (Kabaca) Evet?
GOLUTVİN - Birincisi, misafir böyle karşılanmaz. İkincisi yorgunum, çünkü buraya yayan geldim. (Glumov'u iterek içeriye girer)
GLUMOV - Ne istiyorsunuz?
GOLUTVİN - En azından yirmi beş ruble. Ama daha fazlası gönlünüzden koparsa, gücenecek değilim.
GLUMOV - Bana bakın, burasının dilencileri koruma derneği olduğunu kim söyledi size?
«   01   ...    25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44   »