GLUMOV - (Girerek) Münasebetsiz herif.
KLEOPATRA - Kimdi gelen?
GLUMOV - Bir daha gelirse merdivenlerden aşağı atarım. Beni kötüleyen bir yazı yazmış. Gelip para istemek yüzsüzlüğünde bulundu. Vermezsem yayınlayacağını söyledi.
KLEOPATRA - Korkunç! Dünyada ne korkunç adamlar var. Kim bu adam?
GLUMOV - Öğrenip ne yapacaksınız?
KLEOPATRA - Böyle adamlara karşı uyanık davranmak lazım.
GLUMOV - Adı Aleksander Golutvin.
KLEOPATRA - Nerde oturuyor?
GLUMOV - Bilmiyorum ama kolayca öğrenilebilir. Neden sordunuz?
KLEOPATRA - Biri onurumu kırsa, bu yoldan intikam alabilirdim. Biz kadınlar düello edemeyiz ki.
GLUMOV - Şaka ediyorsunuz tabii.
KLEOPATRA - Tabii. Ona para verdiniz mi?
GLUMOV - Sadece bir kaç ruble. Ama içim rahatladı.
KLEOPATRA - Ya bir düşmanınız daha fazla para verecek olursa…
GLUMOV - Benim düşmanım yok ki.
KLEOPATRA - Öyleyse üzülmenize de gerek yok. Zavallı çocuk, keyfinizi mi kaçırdı?
GLUMOV - Ona aldırmam bile.
KLEOPATRA - Neden üzülüyorsunuz öyleyse?
GLUMOV - Sizin bana güvenmediğinizi düşündükçe hâlâ kahroluyorum.
KLEOPATRA - Maşenka'yla evlenmekten büsbütün caydınız mı?
GLUMOV - Bunu biliyorsunuz.
KLEOPATRA - Neler feda ettiğinizin farkında mısınız?
GLUMOV - Para pul! Bu uğurda sizi kaybedeceksem, feda olsun.
KLEOPATRA - İşin ucunda para var. Yirmi bin. Unutmayın.
GLUMOV - Dünyanın bütün hazinelerine değişir miyim sizi?
KLEOPATRA - Çok soylu bir kişisiniz, Yegor. Buna hiç şüphe yok. Gelin öpeyim sizi. (Glumov usulca gelip önüne diz çöker. Kleopatra onu boğmak istiyormuş gibi elleriyle boğazını kavrar ve cezalandırmak istiyormuş gibi şiddetle öper. Birdenbire durup Yegor'u soluk soluğa bırakır) Şimdi gitmeliyim. Amcan beni merak eder. Allahaısmarladık, sevgili Yegor.
GLUMOV - Kleopatra, sizi bir daha ne zaman göreceğim?
KLEOPATRA - Bu akşam bize beklerim.
GLUMOV - (Onu izleyerek) Maşenka'yı aklınızdan çıkarın. Akşama kadar o iş halledilmiş olacak.
KLEOPATRA - (Kapıya dönerek) Au revoir.
GLUMOV - Akşama görüşürüz. (Kleopatra öptürmek için elini uzatır. Glumov öperken birdenbire elini indirir. Glumov yere kadar eğilmek zorunda kalır. Kleopatra hızla elini çekip gider. Ayak sesleri kesilince) Fyu! Çok şükür yakamı kurtardım elinden. Hemen gidip Maşenka'yı görmeli. (Masaya doğru giderken) Dur bakalım. Golutvin'in ağzı kapatıldı. Kleopatra şimdilik yatıştırıldı. (Neşesi yerine gelmeye başlar) İşler hiç de kötü gitmiyor. Talihim yaver giderse zafer benim. (Odaya bakınır) Ben ne arıyordum? İyice dalgınlaştım son zamanlarda. Bu üzüntülerle zihnim karıştı. Şapka, eldiven her şey tamam mı? Cüzdanım cebimde… Günlüğüm şu cebimde. Aa… (Günlüğün cebinde olmadığını fark eder) Nereye koydum günlüğü? Çekmeceye tabii. (Çekmeceyi çekince donar kalır) Çok garip, buraya koyduğuma yemin ederim. Tanrım, bu ne korkunç şey! (Deli gibi aramaya başlar) Biliyorum, çekmeceye koydum. Şimdi iyice hatırlıyorum. Kleopatra çaldıysa, mahvoldum. (Aklına başka bir şey gelir) Yoksa Golutvin mi aldı? (Tekrar aramaya başlar) Böyle açıkta bıraktığım için ne aptalım. Ne büyük sersemlik benimkisi! Neden çekmeceyi kilitlemedim? Gitmiş! Uçmuş! (Bir sandalyeye çökerek başını elleri arasına alır. Bir an sonra) Bu günlüğü neden tuttum sanki? Kayda değer işler mi yaptım, kahramanca davranışlarda mı bulundum? Çocukça, aptalca garez olmak, kin beslemek bütün yaptığım. Bir rezilin kendi eliyle yazılmış rezillikleri. (Duraklama) Şimdi kendimi yermenin faydası yok. Nasıl olsa dört bir taraftan sitemler, azarlar, küfürler yağacak bana. (Başını tutarak) Tanrım, düşüneyim. Bir çıkar yol olmalı. Günlüğümü çalan Golutvinse onu parayla satın alabilirim. Ama ya Kleopatra ise… “Gururu yaralanan kadının gazabı cehennem azabından korkunçtur!”
«   01   ...    27   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44   »