KRUTİTSKİ - Günlüğü okumasaydım belki ama…
GLUMOV - Ya siz amca? Bu yüksek çevreye layık bir kişi olmadığıma ne zaman karar verdiniz? Bay Krutitski'yi nasıl pohpohlayacağımı bana öğretirken mi? Yoksa başka hayranları uzaklaştırmak için karınızla nasıl sevişeceğimi gösterirken mi? Kızardım, bozardım, kekeledim, böyle işlerden habersiz olduğumu söyledim. Rol yaptığımı bal gibi biliyordunuz. Ama toy bir gencin gözünü açan, görmüş geçirmiş bir adam gibi kurumlanmak fırsatı geçmişti elinize. Bu fırsat kaçırılır mıydı? Sizden yirmi kere zekiyim. Siz de farkındasınız bunun. Ama işi aptallığa vurup sizden öğüt istedikçe ağzınız kulaklarınıza varır. Dünyanın en dürüst, en namuslu adamı olduğuma yemin edebilirsiniz.
MAMAYEV - Artık bu işleri kurcalamanın gereği yok. Örtbas ediverelim, olsun bitsin. Aynı soydanız nasıl olsa?
GLUMOV - Sizi budala yerine koyduğumu itiraf edeyim, Madam T. Ama bundan utanmıyorum. Maşenka'ya acıyorum sadece. Siz Tanrının günü budala yerine konulmaya teşnesiniz. Aslında zevk alıyorsunuz bundan. Ağzı leş gibi içki kokan bir sokak karısının sözüyle yeğeninize koca buluyorsunuz. Madam Manyefa kimi tanır, size kimi salık verebilir? Avucuna en fazla para sıkıştıranı tabii. Bir buluttan inerken gördüğü iyi ki bendim de, bir hapishane kaçkını değil. Yoksa onu da bağrınıza basardınız.
MADAM T. - Bildiğim bir tek şey var. Dünya artık fazla bozuldu.
GLUMOV - (Gorodulin'e döner) Ya siz İvan? Siz ne dersiniz?
GORODULİN - Pes derim. Size hayranım. Tebrikler! (Elini uzatır) Başkalarını bilmem, ama benim için yazdıklarınız kelimesi kelimesine doğru.
GLUMOV - Bayanlar, baylar! Hepinizin ayrı ayrı bana ihtiyacı var. Aranızda benim gibi bir adam olmadan yaşayamazsınız. Benden çok daha kötüsü gelecek. “Bu Glumov'dan da beter, gel gelelim hoşuma gidiyor kerata” diyeceksiniz. Siz donuk, soğuk bir ihtiyarsınız Bay Krutitski, ama genç bir adam size yaranmak için her sözünüze eyvallah dedi mi, hazdan içiniz ürperiyor, canlanıyorsunuz adeta. Böyle birine yardım için yapamayacağınız şey yoktur. Ama adam namusluysa, şu çocukça planlarınız için gerçek düşüncesini söylemek yürekliliğinde bulunursa açlıktan öldüğünü görseniz onun için parmağınızı oynatmazsınız.
KRUTİTSKİ - Fazla ileri gidiyorsunuz. Sabrımı taşırmayın.
GLUMOV - (Kibarca) Gücenmeyin, lütfen. Siz de bensiz yapamazsınız amca. Uşaklarınıza kucak dolusu para verseniz bile sizin şu bitip tükenmeyen nutuklarınıza kulaklarını tıkıyorlar. Oysa benim gibi bedava dinleyiciyi nerden bulacaksınız?
MAMAYEV - Yeter, burada kalmanızın yakışık almayacağını anlamıyorsanız size açıklayayım.
GLUMOV - Zahmet etmeyin. (Gorodulin'e) Siz de beni çok ararsınız.
GORODULİN - Bunu kabul ediyorum.
GLUMOV - Ziyafetlerden sonra söyleyeceğiniz nutukları kim hazırlayacak?
GORODULİN - Hiçbir fikrim yok.
GLUMOV - Şiddetli eleştirilerinizi kim yazacak?
GORODULİN - Bilmem.
GLUMOV - Sizin de bana ihtiyacınız var, yengeciğim.
KLEOPATRA - Benim bir şey dediğim yok. Yalnızca affedemediğim bir sözün var. Onu da unutmaya çalışırım.
KRUTİTSKİ - Biliyor musunuz? Ta başından beri bu adamdan kuşkulanmıştım.
MAMAYEV - Ben de. Bakışları bir tuhaftı.
GLUMOV - Atmayın şimdi. Ruhunuz bile duymadı. Günlüğümün okunması sizi çileden çıkarıyor. Hepsi o kadar. Nasıl elinize geçti, bilmiyorum. Ama bazen en akıllı adamın bile ayağı sürçer. Sadece şunu bilmenizi isterim bayanlar, baylar. Sizin şu pek yüksek sosyetenizde yalnızca günlüğümü yazarken namusluydum. Hangi dürüst adam olsa size böyle davranırdı. Açıkçası, karşınızda öğürecek gibi oluyorum. Hem ne var bunda alınacak? Günlüğümde yeni bir şey yok ki! Birbirinizin ardından bunları hep söylersiniz. Her birinize ayrı ayrı başkaları için yazdıklarımı okusam, kahkahadan kırılır, üstelik sırtımı sıvazlardınız. Kızması, köpürmesi gereken asıl benim. Aranızdaki dürüst, namuslu kişilerden biriydi günlüğümü çalan. Ama yanlışınız var. Son söz söylenmedi daha. (Hepsine ayrı ayrı bakar) Bence davranışlarınız tiksindirici, hareketleriniz yüz kızartıcı, durumunuz berbat.
«   01   ...    33   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44   »