- Neresi? Neresi?…
- Cucugnan.
- Ya! Girin, bakalım.
Girdim. İçerde gece gibi karanlık kanatları, gün gibi parıltılı giysisi, kemerine asılı elmas anahtarıyla büyük ve güzel bir melek oturmuş. Saint Pierre'inkinden daha kocaman bir deftere cızır cızır bir şeyler yazmaktaydı.
Melek:
- E, peki, ne istiyorsunuz, bakalım?
- Tanrı'nın güzel meleği; istediğim şey, merakımı bağışlayın, burada Cucugnan'dan kimler var, bunu öğrenmek…
- Nereden dediniz?
- Cucugnan'dan… Yani Cucugnan halkından… Papazları benim de…
- Ya! Demek siz Rahip Martinsiniz, öyle mi?
- Evet, bendenizim efendim!
- Cucugnan dedinizdi, deÄŸil mi?
Melek, büyük defterini açtı ve parmaklarını tükrükleyerek sayfaları çevirmeye başladı. Sonra, derin derin içini çekerek:
- Cucugnan, dedi… Araf'ta Cucugnan'dan kimsecikler yok, Mösyö Martin.
- Ey Hazreti İsa! Ey Hazreti Meryem! Ey Hazreti Yusuf! Araf'ta da Cucugnan'dan kimsecikler yok ha! Ey, Ulu Tanrım, neredeler bunlar öyleyse?…
- Nerede olacaklar, a kutsal adam! Elbette cennette…
- Åžimdi cennetten geliyorum.
- Cennetten mi geliyorsunuz? E, peki?..
- E, pekisi bu! Orada da yoklar. Ah, meleklerin meleği!…
- Ne yaparsınız, papaz efendi! Cennette de, Araf'ta da yoksalar, bunun lamı cimi yok, demek…
- Ey kutsal haç! Ey Hazreti İsa, ey Hazreti Davud'un oğlu! Eyvahlar olsun, eyvahlar olsun! Hiç olacak şey mi? Sakın ulu Saint Pierre'in bir yalanı olmasın bu? Ama horozun öttüğünü de işitmedimdi… Vah, vah, vah… Vah bizlere! Cucugnan'dan kimse olmazsa, ben cennete ne yüzle giderim?
Melek:
- Beni dinleyin Mösyö Martinciğim, ne pahasına olursa olsun her şeyi gözünüzle görmeden içiniz rahat etmeyeceğine göre, şu keçiyolunu tutun, koşmasını biliyorsanız, koşun!… Solda büyük bir kapı göreceksiniz. Oradan istediğinizi öğrenebilirsiniz. Haydi yolunuz açık olsun!.. dedi ve kapıyı kapayıverdi.

* * *

«   01   ...    22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42   »