Bu, alışılmadık bir şey değildi; daha önce de konuklar gittikten sonra orada kaldığı olmuştu. Utterson, bulunduğu çevrede, sevilince adamakıllı sevilirdi. Ev sahipleri neşeli, geveze konukları yolcu ettikten sonra, bu tok sözlü noteri alıkoymaktan hoşlanırlardı. Taşkın ve sınırsız bir neşeden sonra onun gösterişsiz arkadaşlığından yararlanmak ve yalnızlığın tadını çıkarmak üzere, bu adamın anlamlı dinginliğiyle kafalarını dinlendirmek için, bir süre onunla kalmak isterlerdi. Dr. Jekyll de öyle yapardı. Şimdi ocağın öbür yanına geçmiş oturuyordu; elli yaşlarında, iri ve düzgün yapılı bir adamdı. Temiz yüzünden kurnazlık eksik olmasa da, her konuda yetenek ve iyi yürekliliğin açık bir belirtisi vardı. Bakışlarından, Utterson'a karşı içten ve candan bir sevgi beslediği iyice anlaşılıyordu. Noter söze başladı:
- Çoktandır seni görmek istiyordum, Jekyll… Senin şu vasiyetnamen var ya, işte onunla ilgili olarak.
Yakından biri görse, bu konunun doktorun hoşuna gitmediğini yüzünden hemen okuyabilirdi. Ama o öyle görünmedi ve elinden geldiğince neşesini bozmadan:
- Zavallı Uttersoncığım! İyi müşteriye çatmadın. Eminim dünyada hiç kimse vasiyetnamemin seni sıktığı kadar sıkılmamıştır; yalnızca, bilime karşı küfür saydığı görüşlerime kızan dar kafalı bilgiç Lanyon dışında… Evet, biliyorum, iyi bir dosttur o… Asma suratını… Hem de pekiyi bir dosttur. Her zaman için de onun arkadaşlığından yararlanmak isterim. Ancak, yine de koyu bir bilgiç olmaktan kurtulamıyor kısacası… Hem de bilgisiz, farfara bir bilgiç… Ömrümde beni Lanyon kadar düş kırıklığına uğratan olmamıştır.
Utterson açılan bu yeni konuya kulak asmayarak sözlerini sürdürdü:
- Bilirsin ki ben vasiyetnameni hiç beğenmemiştim.
Doktor biraz sertçe:
- Vasiyetnamem mi?.. Ha… Evet, kuşkusuz biliyorum. Bana bundan, daha önce de söz etmiştin, dedi.
- Yine söz ediyorum işte. Genç Hyde hakkında bir şeyler öğrendim.
Noterin bu sözü üzerine Dr. Jekyll'ın geniş güzel yüzü sapsarı kesildi, gözleri gölgelendi:
- Bu konuda daha fazla bir şey öğrenmek istemiyorum. Yanılmıyorsam, bir daha bu konuya dönmemek için anlaşmıştık, değil mi?
Noter takındığı iğreti bir edayla:
Ama duyduklarım pek çirkin şeyler…
- Bu bir şeyi değiştirmez ki. Durumumu anlamıyorsun. Durumum çok zor, Utterson. Çok, ama çok garip. Böyle sözle düzeltilemeyecek sorunlardan biri de benim durumum; anladın mı?
- Jekyll, sen beni bilirsin. Bana güven; gel bana açıl, derdini söyle. Eminim ki seni kurtarırım.
«   01   ...    03   04   05   06   07   08   09   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   ...    50   »