Peter Schlemihl'in hazırlanmasında, M.E.B. Alman Klasikleri dizisinde yayınlanan birinci baskısı temel alınmış ve çeviri dili günümüz Türkçesine uyarlanmıştır.
Almancadan çeviren: Sabahattin Ali
Yayına hazırlayan: Egemen Berköz
Dizgi: Yeni Gün Haber Ajansı Basın ve Yayıncılık A.Ş.
Baskı: Çağdaş Matbaacılık Yayıncılık Ltd. Şti.
Ekim 1999

Alman coşumcuları arasında önemli bir yeri olan, şiirleri ve Alman halk masallarından alınmış şiir biçiminde öyküleri bugün bile tazeliğini koruyan ve yaşayan, bir öyküsüyle kendini bütün dünyaya tanıtan Adelbert von Chamisso, 30 Ocak 1781'de Fransa'da, Fransız anne ve babadan dünyaya gelmiştir. Ailesinin mülkü olan ve devrim sırasında yerle bir edilen Boncourt Şatosu üzerine yazdığı bir şiirle, burada geçen çocukluğunu anan şair, Fransızlığını hiçbir zaman unutamamış, bununla birlikte Alman ruhunu bütün öteki coşumculardan daha çok benimsemiş, Alman halk yazınına girmiş ve bu pınardan aldığı esinle yapıtlar yaratmıştır.
Devrim yüzünden yurdunu bırakıp Almanya'ya kaçan ailesi, adamakıllı yoksullaşmış ve kentten kente dolaştıktan sonra Berlin'e yerleşmişti. 1797 yılında oğulları Adelbert'i Prusya Kraliçesi Luise'in yanına verdiler. Adelbert Fransız lisesini bitirdi, Prusya ordusuna girdi ve yirmi yaşında teğmen oldu. Her zaman üzüntüyle anımsadığı beş yıllık bir kışla yaşamı başladı. Ancak ruhu askerliğe alışamıyordu. Kâh geçit törenine giderken kılıcını unutuyor, kâh bölüğünü bulamıyor ve alay komutanından azar işitiyordu. Sonra çevresindekilerin ona yabancı gibi davranmaları, ne Fransa'ya ne Almanya'ya bağlanamama duygusu da onu üzüyordu. Buna karşın bu teğmenlik yıllarını boş da geçirmemiş, odasında Homeros'u derinlemesine incelemiş, çevresine topladığı edebiyatçı arkadaşlarıyla sanatsal konular üzerine konuşmuş, ilk zamanlarda Fransızca, sonraları Almanca olarak yazdığı şiirlerini okumuştur. E.T.A. Hoffmann ile Fouqué ile, Hitzig ve Varnhagen ile tanışmış, onlarla birlikte “Kutup Yıldızı” adında bir şairler birliği kurmuştu.
Bu sırada kıtasıyla birlikte cepheye gitti, Fransızlara tutsak düştü, sonra salıverildi, Paris'e giderek, oraya dönmüş olan annesiyle babasını aradı. Ancak her ikisinin de ölmüş olduğunu öğrendi. Zavallılar yıllardır oğullarını çağırmışlar, ancak o, Alman ordusundan ayrılamamıştı. Bu kez yurdunda, Fransa'da kendisini yabancı duyumsadı. “Nerede olursam olayım, yurdumu arıyorum” diyor, böylece, Almanya'da da, Fransa'da da gönlünde bir boşluk duyduğunu anlatıyordu. Berlin'e döndü, işsiz güçsüz, başı yerde, karanlık günler geçirdi. Kendisini Fransa'da bir lise öğretmenliğine çağırdılar. Ancak bu iş daha olmadan bozuldu. Chamisso Paris'te kaldı, burada bulunan Alman şairlerinden A. W. Schlegel ve Uhland'la arkadaşlık etti. Schlegel ve Uhland onu Madam de Staël ile tanıştırdılar. Bir süre bu kadınla birlikte dolaştı. Sonunda Protestan Almanya'dan başka bir yerde rahat gönülle yaşayamayacağı kanısına vardı. Kendisine uğraş olarak doğa bilimlerini seçti. 1812'de, otuz iki yaşında, Berlin Üniversitesi'nde tıp öğrenimine başladı. Bu sırada Napolyon'a karşı ayaklanan Almanya'da, durumu daha da güçleşti. Hem yabancı istilasına uğrayan Almanya'yı yurt biliyor, bu Korsikalıya karşı gönüllü yazılmak istiyor, hem de Almanların Fransızlar hakkında söyledikleri aşağılama, alay dolu sözlerden yüreğinin parçalandığını duyumsuyordu.
«   01   02   03   04   05   06   07   08   09   10   11   ...    33   »