O günden beri ağzı yüzü düzelip hayli semiren, kömür karası gür bıyıklar bırakan, uzattığı tepe perçemini bir kulağına dolayan Popoviç, batıcı sözleriyle karşısındakinin içine işlemesini bilirdi.
- Görüyorum ki, bütün ordu pırıl pırıl giyinmiş, kuşanmış. Ama bu kaftanların altındaki yüreklerin korkudan nasıl küt küt attığını duymak isterdim! diye haykırdı.
İri yarı albay da yukardan bağırdı:
- Şimdi sizi yakalatıp bağlatırsam gününüzü görürsünüz! Hadi, teslim edin atlarınızı, silahlarınızı! Sizinkileri nasıl bağlayıp götürdüğümüzü biliyorsunuz. Getirin de görsünler şu tutsakları!
Elleri arkalarına bağlı tutsakları getirdiler. En önde bölükbaşı Hlib yürüyordu, yakalandığı gibi bırakıldığı için üstünde ne mintanı vardı, ne de şalvarı. Hlib, arkadaşları karşısında çıplaklığından, uykulu bir köpek gibi sarhoş yakalanmasından utanıyor, başı eğik duruyordu. Bir gecede saçları ağarmıştı.
Kazaklar aşağıdan;
- Tasa etme, Hlib, seni kurtaracağız! diye bağırdılar.
Bölükbaşı Borodatiy de;
- Üzülme, dostum, dedi. Don gömlek yakalandın diye keder etme! Böyle şeyler her yiğidin başına gelir. Seni çıplak bıraktıkları, ortaya böyle çıkardıkları için asıl onlar utansınlar!
Golopitenko tabyada duranlara sataşıyordu:
- Anlaşılan sizin kahramanlığınız uyuyanlara söküyor!
Lehliler de;
- Durun, gitmeyin! Tepenizdeki perçemleri keselim de elinize verelim, diye karşılık verdiler.
Golopitenko:
- Nasıl keseceğinizi pek merak ettik! diye haykırdı.
Sonra arkadaşlarına seslendi:
- Şu Lehlilerin söylediği de pek yalana benzemiyor. Başlarında o koca göbekli komutanları durdukça çok kolay savunurlar kendilerini.
Kazaklar Popoviç'in iğneleyici bir söz bulduğunu anladıkları için sordular:
- Neden kolay savunurlarmış kendilerini?
- Neden olacak; bütün ordu iri gövdesinin arkasına saklandı mı, artık mızrağı vuracağın adamı ara ki bulasın!
Kazaklar kahkahadan kırılıyorlardı. “Şu bizim Popoviç yok mu ya, adama bir takmaya görsün. Kimse dayanamaz” sözleri ağızdan ağıza dolaştı.
Kazakların acı sözlerini işiten Lehliler sapsarı kesildiler. Albay beklenen işareti verdi.
- Çekilin, surlardan geri çekilin! diye haykırdı Kazak komutanı.
Zaporojyelilerin geri çekilmesiyle tabyalardan üzerlerine yaylım ateşi açılması bir oldu. Bir ara aksakallı voyvoda göründü, hemen ardından da ana kapılar açılıp Lehliler dışarı taştılar. En önde sırmalı cepkenli atlılar gidiyordu. Onların arkasından zırhlı, tunç başlıklı, eli kargılı piyadeler yürüdü.
«   01   02   03   04   05   06   07   08   09   10   11   12   13   14   15   16   ...    36   »