- Bunlar da, o kadar çirkin, bayağı düşüncelerdir ki, başkalarına itiraf etmek zorunda olduğumuzu bilseydik, hiçbir vakit kafamıza giremezlerdi, diyen Nehludov, iskemlesinden kalkıp gülümseyerek elini ovuşturduktan sonra:
- Nikola, aklıma ne geldiğini biliyor musunuz? sözlerini ekledi, “Dediğimi yapın, ikimiz için de ne kadar yararlı olacağını göreceksiniz; birbirimize her şeyi olduğu gibi söylemeye söz verelim. Böylece birbirimizi çok iyi tanır, artık birbirimizden utanmayız. Başkalarından da korkmamak için, birbirimiz hakkında hiç kimseye, hiçbir şeyden söz etmemeye ant içelim. Bunu yapalım.
Dediğimiz gibi de yaptık. Aldığımız sonucu sonra anlatacağım.
Karr, her bağlaşmanın iki yanlı olduğunu söyler: biri seviyorsa, öteki sevilmeye izin veriyordur. Biri öpüyorsa, öteki yanağını uzatıyordur. Bu gerçekten böyledir. Bizim arkadaşlığımızda, öpen ben, yanağını uzatan Dimitri idi. Ama o da beni öpmeye hazırdı. Birbirimizi aynı derecede seviyorduk. Çünkü birbirimize karşılıklı olarak değer veriyor, iyi anlaşıyorduk. Bütün bunlar, Nehludov'un beni etkilemesini, benim de ona bağlı olmamı engellemiyordu.
Pek doğaldır ki Nehludov'un etkisiyle elimde olmayarak onun erdem idealine tapınma, sürekli olgunlaşmanın insan için görev olduğuna inanma ilkelerini ben de benimsedim. Bu çağda insanlığın eksikliklerini düzeltmek, insanın başına gelen bütün kötülükleri yıkımları yok etmek olası görünüyordu… Böylece kendi eksikliğinden sıyrılarak, bütün erdemleri benimseyip mutlu olmak da kolaylaşırdı…
Gençliğin bu soylu düşünceleri gerçekten gülünç müdür, bunların gerçekleşmemesinden sorumlu olanlar kimlerdir acaba? Bunu yalnızca Tanrı bilir.
«   01   ...    35   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45   »