Gözlerini kıstı, soluk renkli kaşlarını çatarak sustu.
Ben de susuyordum. Kızdığı zaman ona karşı çıkmakla bir şey elde edilemeyeceğini öğrenmiştim artık.
Dalgaların getirip ayaklarının dibine bıraktığı bir ağaç parçasını denize fırlatarak içini çekti:
- Şimdi bir parça tütün olsaydı…
Baktım, sağımızda, bozkırda iki çoban oturuyor. Yemelyan:
- Merhaba delikanlılar! diye seslendi. Bir parça tütününüz yok mu?
Çobanlardan biri arkadaşına döndü; çiğnediği ot parçasını tükürerek:
- İşittin mi Mihail, tütün istiyorlar, dedi.
Mihail bizimle konuşmadan önce izin almak istermiş gibi gökyüzüne baktı, sonra bize dönerek:
- Merhaba! dedi. Nereye gidiyorsunuz?
- Oçakov'a. Tuzlaya.
- Vay anasını!
Adamların yanında bir yere oturarak sustuk.
- Hey Nikita! Şu heybeni toparla da kargalar gagalamasın…
Nikita, bıyık altından gülerek heybesini toparladı. Yemelyan dişlerini gıcırdattı.
Mihail:
- Demek tütün istiyorsunuz? diye sordu.
Ben:
- Çoktandır içmedik, dedim.
- Ne yapalım, içseydiniz!..
Yemelyan gözlerini belerterek:
- Hey, Ukraynalı şeytan! diye kükredi. Eğleniyor musun bizimle? Piç! Bozkırda dolaşmaktan insanlığını da mı yitirdin yoksa? Tepene yumruğu indirirsem gık demeden geberirsin.
Çobanlar sıçrayıp kalktılar. Ellerinde uzun sopaları, yan yana durdular.
- Hey ahbaplar, canınız dayak istiyor galiba!.. Haydi, yaklaşın da görelim…
Ukraynalı şeytanların canı dövüşmek istiyordu. Besbelliydi bu. Sıkılmış yumruklarına, çakmak çakmak parlayan gözlerine bakılırsa, Yemelyan da kavgadan kaçıcı değildi. Benimse, hiç niyetim yoktu böyle bir çatışmaya. Tarafları uzlaştırmaya çalışarak:
- Kardeşler, durun! dedim. Arkadaş sinirlendi, hepsi bu. Siz de eğer verebilirseniz bir parça tütün verin, yolumuza gidelim.
«   01   ...    08   09   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   ...    68   »