Ana Sayfa » Rus Edebiyatı Klasikleri » Ana : 35


ANA

MAKSİM GORKİ


Nikolay'ı odaya getirdiler. Subay okumaya keserek: «Şapkanızı çıkarın!» diye bağırdı. Ribin, pelageya'nın yanına yaklaştı, omuzuyla, onu dürterek fısıldadı:
«Sakin ol, Ana!»
Nikolay tutanağın okunmasını yarıda kesti: «Şapkamı nasıl çıkarırım? Ellerimi tutuyorlar.» Subay, kâğıdı masanın üzerine fırlattı: «İmzalayın!»
Ana, orada bulunanların tutanağı imzalamalarını izledi. Öfkesi yatışmıştı. İçi fena oluyordu. Küçük düşürülmüştü ve elinden bir şey gelmiyordu. Gözleri yaşlarla doWu. Bu yaşları yirmi yıllık evlilik yaşamı boyunca da dökmüştü. Ama son zamanlarda bunu unutmuş görünüyordu.
Subay onun yüzüne baktı ve aşağılayıcı bir tavırla suratını ekşiterek:
«Ağlamak için daha çok erken hanımcığım!» dedi. «Dikkat edin, sonrası için yeterince gözyaşınız kalmayacak!»
Bu söz Ana'yi yeniden kızdırdı. Şu karşılığı verdi:
Analarda her şey için yeterince gözyaşı bulunur… her şey için! Sizin de bir ananız varsa eğer, bunu bilmesi gerekir.»
Subay evrakını süratle parlak kilitli gıcır gıcır çantasına yerleştirdi ve:
«İleri, marş!» buyruğunu verdi.
Pavel arkadaşlarının ellerini sıktı. Alçak sesle ama ateşli ateşli:
«Yine görüşürüz Andery, yine görüşürüz nikolay!» dedi.
Subay alaycı alaycı güldü.
«Evet, gerçekten de yine görüşeceksiniz!» diye söylendi.
Vesovşikov güçlükle soluyordu burnundan; kalın boynuna f kan yürümüştü; gözleri öfkeden ateş saçıyordu. Küçükrusyalı hep güiümsüyordu. Ana'ya bir şeyler söylüyor, başını sallıyordu. Ana, istavroz çıkararak onu kut şadı ve:
«Tanrı haklı insanları görür,» dedi.
Sonunda, kurşunî kaput giyen adamlar mahmuz şıkırtısı I içinde sokak kapısına doğru yitip gittiler. Son çıkan, Ribin oldu. Kara gözleriyle Pavel'i baştan ayağa inceden inceye süzdü.
«Hadi hoşçakal…» dedi.
Ve sakalının içine öksürerek ağır adımlarla çıkıp gitti.
Pavel ellerini arkasında kavuşturdu, odanın içinde yerlerde sürünen kitaplaria çamaşırlar arasında bir'aşağı bir yukarı dolaştı. Yüzü sıkıntılıydı.
«Şimdi gördün mü nasıl olduğunu?» diye sordu.
Ana, kararsız gözlerle, altüst olan odaya bakıp duruyordu. Derin bir kaygıyla fısıldadı:
«Nikolay niçin kaba davrandı?..»
«   01   ...    25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45   ...    262   »