Ana Sayfa » Rus Edebiyatı Klasikleri » Ana : 79


ANA

MAKSİM GORKİ


«Niçin?»
«Bir daha ispiyonluk, casusluk yapmasın diye. Babam onun , yüzünden bu duruma düştü. Ve şimdi casus olarak işe alınmak için ondan medet umuyor.»
Vesovşikov hınçla, kinle bakıyordu Andrey'e.
«Bak hele!» dedi Küçükrusyalı. «Yahu, seni sorumlu tutan kim? Budalalar.»
Nikolay inatla karşılık verdi.
«Budala olsun, akıllı olsun, farketmez. Seni alalım… akıllı çocuksun, PaveLde öyle… Söyle bakalım, sizin için ben Fedor Mazin'le veya Samoylov'la aynı ayarda mıyım? Ya da Pavel'le sen birbirinizi nasıl görüyorsanız beni de o biçim mi
görüyorsunuz? Doğru söyle, yalan söylesen de inanmam… Hepiniz beni bir yana itiyorsunuz ayrı bir yere koyuyorsunuz beni.»
Küçükrusyalı Nikolay'ın yanına oturdu, tatlı, hafif bir sesle:
«Hastasın sen, Nikolay'cım!» dedi.
«Hasta mı!.. Siz de hastasınız… Yalnız, sizin önemsiz acılarınız benimkilerden daha derin görünüyor gözünüze. Herkes, rezilin teki der karşısındaki için… Ben söylüyorum işte bunu. Ya ,sen, sen ne karşılık verebilirsin bu dediğime?
Ha?»
Keskin bakışını Andrey'e dikti, bekledi. Alaycı, acı bir gülümseme ile dişlerini gösteriyordu. Çopur yüzü duygusuzdu. Kalın dudakları kaynar sudan yanmış gibi titriyordu.
Küçükrusyalı'nın mavi gözleri üzüntülü ve sıcak bir anlatımla okşuyordu Vesovşikov'un kindar bakışını.
«Sana hiç bir karşılık verecek değilim!» dedi. «Yüreği kanayan bir insanla tartışmaya kalkmanın onu sinirlendirmekten başka bir işe yaramadığını bilirim. Ya, kardeş, bilirim!»
«Benimle tartışılmaz zaten, ben tartışmasını bilmem ki!» diye homurdandı Nikolay ve gözlerini yere indirdi. Andrey devam etti:
«Ben şöyle düşünüyorum: her birimiz kırık cam parçaları üzerinde yalınayak yürümüşüzdür, her birimiz içimizi sıkıntı bastığı zaman şu anda senin yaptığın gibi düşünmüşüzdür…»
Vesovşikov, ağır ağır:
«Bunu bana söyleyemezsin!» dedi. «Ruhum kurt gibi uluyor içimde!..»
«Zaten bir şey söylemek istemiyorum ki! Bütün bildiğim şu ki, geçecek bu durumun. Belki tümüyle geçmez, ama yine de geçecek!»
Gülmeye başladı. Nikolay'ın omuzuna vurdu:
«Bu, kardeş, çocukluk hastalığıdır, kızamık gibi bir şey.
«   01   ...    69   70   71   72   73   74   75   76   77   78   79   80   81   82   83   84   85   86   87   88   89   ...    262   »