«Hiç bir şey bulamazlar!» dedi.
Yıkandı, ellerini özenle kuruttu:
«Korktuğunuzu gösterirseniz, anne, burada bir şey var, ondan böyle korkuyor derler. Hiç bir kötülük tasarlamadığımızı siz de biliyorsunuz pekâlâ. Gerçek bizden yana, ömrümüzü onun uğruna çalışmakla geçireceğiz. İşte bütün suçumuz bu! Öyleyse titremek niye?»
«Yürekli olacağım, Pavel,» diye söz verdi Ana.
Ama hemen arkasından da ağzından kaçırdı.
«Hiç değilse çabuk gelseler bari!»
O akşam gelmediler. Ertesi sabah korktuğu için kendisiyle alay edeceklerini kestiren Pelageya onlardan önce davranıp kendi kendisiyle alay etti:
«Korkuyordum, ama… korkmaktan korkuyordum canım!»
ONUNCU BÖLÜM
O gecenin üzerinden hemen hemen bir ay geçtikten sonra geldiler. Nikolay Vesovşikov da oradaydı. Üçü birden oturmuşlar, gazete konusunda konuşuyorlardı. Epey geç olmuştu, geceyarısına yakındı. Ana yatmış, uyumak üzereydi, gençlerin hafif, kaygılı seslerini işitiyordu belli belirsiz. Ansızın andrey kalktı, ayak uçlarına basarak mutfaktan geçti, arkadan usulca kapının sürgüsünü koydu. Antrede bir teneke kova tangırtısı işitildi. Ve birdenbire kapı ardına dek açıldı, Küçükrusyalı mutfağın içinde bir adım attı, alçak ama anlaşılır bir sesle:.
«Mahmuz şıkırtısı var!» dedi.
Ana, yatağından fırladığı gibi giysilerini kaptı titrek elleriyle. Ama Pavel kapının eşiğinde dikilip, soğukkanlılıkla:
«Siz yatın,» dedi «Hastasınız, anlaşıldı mı?»
Dışardan hafif sesler geliyordu. Pavel kapıya yaklaştı, eliyle itip sordu:
«Kim var orada?»
Kurşuni üniformalı, uzun boylu bir adam şimşek hızıyla kapının eşiğinde dikildi. Bir ikincisi de onu izledi. İki jandarma, delikanlıyı sıkıştırıp aralarına aldılar. Tiz, alaycı bir ses öttü:
«Beklediğimiz kimseler değil herhalde!»
Konuşan, ince, uzunboylu siyah seyrek bıyıklı bir subaydı. Mahallenin Polis memuru Fedyakin. Ana'nın yatağı uçunda belirdi. Bir elini kasketinin siperine götürdü, öbür eliyle Pelegeya'yı gösterdi, korkunç gözlerini fıldır fıldır çevirerek:
«İşte anası bu, Ekselans!» dedi.
Sonra, kolunu Pavel'e doğru azatarak: «Bu da kendisi!»
Subay gözlerini kısarak: «Pavel Vlasov mu?» diye sordu.
«   01   ...    21   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41   ...    262   »