«Bu sabah Nikolay İvanoviç, tanırsınız, hapisten çıktı,» dedi.
«Hapiste miydi?»
«İki ay on bir gündür. Küçükrusyalıyı ve Pavel'i görmüş orada; size selâm yollamışlar. Oğlunuz kaygılanmamanızı rica ediyor sizden. Seçtiği yolda, hapishanenin daima bir dinlenme yeri olduğunu düşünmenizi istiyor. İyiliksever makamlarımız bunun böyle olmasını kararlaştırmışlar. Şimdi, konuya gelelim. Dün kaç kişi tutuklanmış, biliyor musunuz?»
«Hayır. Pavel'den başkaları da mı var?»
Yegor serinkanlılıkla sözünü kesti:
«Pavel ktrk dokuzuncusu. Polisin, daha on kişi kadar toplaması beklenir. İşte bu bay da var olanların arasında…»
«Evet, ben de varım!» dedi Samoylov suratını asarak:
Pelageya rahat bir nefes aldı. 'Orada yalnız değilmiş!' diye düşündü bir an.
Giyindikten sonra odaya döndü, konuğuna cesaretle gülümsedi.
«Mademki bu kadar çok kişiyi tutukladılar, uzun süre alıkoymazlar herhalde…»
«Doğru!» dedi. Yegor İvanoviç. «Ve biz eğer onları şaşırtmayı becerirsek, hava alırlar. Mesele şu: Şimdi eğer fabrikada broşür dağıtmayı durdurursak, o Allahın belâsı jandarmalar bunu Pavel ve arkadaşları aleyhine koz olarak kullanırlar.»
Ana kaygılandı: «Nasıl oluyor o?»
«Çok basit! Kimi zaman jandarmalar da doğru akıl yürütürler. Düşünün bir:,Pavel varken broşürler ve bildiriler de vardı. Şimdi Pavel yok, broşür de yok, bildiride! Ne demek bu? Bu demektir ki broşürleri, bildirileri yayan Pavel'di. Tamam mı? Doğru değil mi? O zaman, jandarmalar da onları ısırmaya başlarlar. Birisine diş geçirmeye bayılırlar, ve bir de diş geçirdiler mi, hayrını gör artık!..»
Ana telâşlandı.
«Anlıyorum, anlıyorum!» dedi. «Aman allahım! Ne yapmalr peki?»
Samoylov sesini yükseltti:
«Namussuzlar, hemen hepsini yakaladılar!.. Şimdi eskisi gibi işi sürdürmemiz gerekiyor. İş başa düştü. Yalnız davamız için değil, arkadaşları kurtarmak için aynı zamanda.»
Yegor usulca gülerek:
«Oysa bu işi yapacak kimse kalmadı,» diye ekledi. «Mükemmel yazılar hazırladık, ben kendim hazırladım. Fakat nasıl sokacağız fabrikaya? İşte bütün dava bu.»
«Fabrikaya giren herkesin üstüne aramaya başladılar,» dedi Somaylov.
Ana, kendisinden bir ÅŸey beklediklerini seziyordu.
«   01   ...    41   42   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61   ...    262   »