This shows you the differences between two versions of the page.
| — |
turk_edebiyati:diyet_05 [2015/11/14 17:42] (current) |
||
|---|---|---|---|
| Line 1: | Line 1: | ||
| + | ~~NOCACHE~~ | ||
| + | <php>tpl_youarehere();</php>Â | ||
| + | ----Â | ||
| + | <php>esnek_yatay_reklam();</php>Â | ||
| + | [<2>]Â | ||
| + | ~~Title: Diyet : 05~~Â | ||
| + | === DÄ°YET ===Â | ||
| + | === ÖMER SEYFETTİN === | ||
| + | ----Â | ||
| + | Budak Bey'in yeni sattığı beş yüz koyunun parası da mandıradan çalınmıştı. İki güçlü hırsız, bekçi çobanı sımsıkı bağlamışlardı. Sonra canını çıkarıncaya kadar dövmüşler, hatta işkence için bir kolunu da kırmışlardı. Ertesi gün yargıcın önünde bu çoban, hırsızın birini Koca Ali'ye benzettiğini söyledi. Gece geç saate kadar dükkânına gelmemesi, derinin dükkânda, para keselerinden birinin kapısı önünde bulunması, Koca Ali'nin suçlanmasına yetti. Ne kadar inkâr etse hırsızlık suçunu silemiyordu. Üstelik nereden geldiği, nereli olduğu da belli değildi. \\ | ||
| + | Sol kolunun kesilmesine karar verildi. \\Â | ||
| + | Koca Ali bu kararı duyunca, ömründe ilk kez sarardı. Dudaklarını ısırdı. Karara boyun eğmekten başka yolu yoktu... Sendeleyerek ayağa kalktı. Yargıca dik bir sesle: \\ | ||
| + | – Kolumu bırakın, kafamı kesin! diye dilekte bulundu. \\ | ||
| + | Bu, ömründe onun ilk dileğiydi. Ama yaşlı yargıç hak yemez biriydi. \\ | ||
| + | – Hayır oğlum, dedi. Sen adam öldürmedin. Eğer çobanı öldürseydin, o zaman kafan giderdi. \\ | ||
| + | Ceza suça göredir. Sen yalnız hırsızlık ettin. Kolun kesilecek Hak böyle istiyor. Yasaların kestiği yer acımaz... \\ | ||
| + | Koca Ali'nin kolu kafasından çok değerliydi. Çeliğe "çifte su"yu bu iki koluyla veriyor, bu iki eliyle sınırlarda dövüşen binlerce gaziye çelik kalkanları kıran, ağır zırhları yırtan, demir tolgaları ikiye biçen tüy gibi hafif kılıçlar yetiştiriyor, yok pahasına, pir aşkına çalışıyordu. \\ | ||
| + | Onu, Ağa kapısında bekçilerin odası altına kapattılar. Cezanın uygulanacağı günü burada bekliyor, hiç sesini çıkarmıyor, çolak kalınca örsünün başında çekiç vuramayacağını düşünerek, tanrısı ölen inançlı bir kişinin yasını duyuyordu. Kolunun diyetini verecek on parası yoktu... \\ | ||
| + | Şimdiye kadar para için çalışmamıştı. \\ | ||
| + | Bütün kent halkı, Koca Ali gibi büyük bir ustanın kolu kesileceğine acıdı. Bu kadar yakışıklı, mert, çalışkan, güçlü, güzel bir adamın ölünceye kadar sakat sürünmesine en duygusuz gönüller bile dayanamıyordu. \\ | ||
| + | Ä°ÅŸte herkes onu seviyordu. \\Â | ||
| + | Sipahiler onlara çok ucuza kılıç döven bu adamı kurtarmaya sözleştiler. Kentin en büyük zengini Hacı Mehmet'e başvurdular; bu adam Karun kadar mal sahibi olduğu halde son derece cimriydi. \\ | ||
| + | Hâlâ kentin pazar yerinde küçük bir dükkânda kasaplık yapıyordu. Düşündü, taşındı; nazlandı. \\ | ||
| + | Suratını ekşitti. Başını salladı: Ama sipahilerle iyi geçinmek gerekiyordu. \\ | ||
| + | – Değil mi ki siz istiyorsunuz, dedi. Ben de onun kolu için diyet veririm. Ama bir koşulum var. \\ | ||
| + | – Ne gibi? diye sordular. \\ | ||
| + | – Varın kendisine söyleyin. Eğer ben ölünceye kadar bana, hiç para almadan hizmetçilik, çıraklık etmeye yanaşırsa... \\ | ||
| + | – Pekâlâ, pekâlâ... \\ | ||
| + | <php>sayfa_numaralama(7);</php>Â | ||
| + | <php>esnek_yatay_reklam();</php> | ||